Luahan Hatiku

Hari Sabtu lepas saya telah pergi ke PWTC untuk melihat 19th Malaysia International Food Processing and Packaging Exhibition. Hari tu ialah hari terakhir dan saya sampai pun sudah pukul empat lebih sedangkan pameran akan tamat pada pukul 6 petang. Memang ramai orang yang datang kerana pada masa yang sama di dewan bersebelahan ada exhibition lain.

Pameran tu adalah berkenaan dengan mesin-mesin dan teknologi yang digunakan dalam pemprosesan dan pembungkusan makanan. Jadi banyaklah syarikat-syarikat besar yang mengambil peluang mempamerkan barang dagangan mereka. Banyak mesin-mesin besar dan canggih yang saya tengok pada hari tu.

Sebahagian besar daripada pengunjung dan peserta pameran bukanlah datang daripada kaum kita. Semasa lawatan saya, hampir 90% pengunjung yang hadir ialah kaum lain. Tentu semua tau kaum apa yang saya maksudkan. Apa yang saya nak ceritakan di sini ialah berkenaan dengan sikap mereka (peserta pameran yg bukan kaum kita). Apabila mereka lihat kaum lain datang melihat tapak pameran mereka, kita ni tidak dilayan pun. Apabila bertanyapun tak dijawabnya. Apabila ada flyers yg hendak diberi, hanya kepada kaum mereka sahaja yg diberinya. Kita yg lalu depan mata mereka sikitpun tak dipandangnya. Sanggup pergi kejar kaum bangsa mereka sendiri yg lebih jauh.

Ada satu insiden yg sangat menggeramkan saya. Di salah sebuah tapak pameran, saya ada bertanya berkenaan satu mesin (memang itu pun tujuan saya ke sana). Saya pun bertanyalah kepada meraka ni. Hendak tak nak je jawab. Lepas jawab tu siap boleh ketawakan kita lagi. Sebab pada anggapan mereka kita Melayu ni tak mampu beli. Saya pergi pula ke tapak lain. Yg ni plak bila nampak saya datang terus pergi layan org lain, kaum dia juga. Siapa yg tak geramkan. Beginilah anggapan bangsa lain kepada kita. Mereka beranggapan kaum kita ni tak layak untuk berniaga. Tak layak utk beli mesin yg mereka jual tu. Terasa seperti dianak tirikan di bumi sendiri.

Ha..... terluah juga isi hati.... hehehe....